Dag 11 - Een strandwandeling

23 juli 2017 - Pedasí, Panama

Waar wij via de Spaanse taalgids proberen ons verstaanbaar te maken, doet de Panamees soms ook pogingen om zich verstaanbaar te maken. Of leesbaar, zoals het meisje van de receptie van ons hotel die Google Translate op haar telefoon gebruikte om ons uit te leggen waar het ontbijt vanmorgen was. Na dat ontbijt (met naast broodjes ook een wat waterige paprijst en tortilla's) zijn we eerst nog even naar het centrum van Chitre gereden om de mooie witte kerk te fotograferen die we gisteren al in het donker hadden gezien. Daarna gingen we op weg naar Pedasi, onze volgende stop voor 3 nachten. De omgeving onderweg doet nogal Europees aan, in dit deel van Panama (Azuero) is in het verleden veel bos gekapt om grasland aan te leggen voor de veeteelt. Rond het middaguur kwamen we bij Pedasi aan. Het is een rustig dorp waar het toerisme een klein beetje op gang begint te komen. Genoeg om voldoende accommodaties en restaurants te hebben, maar zonder dat het daardoor druk is. De zelfgemaakte lunch aten we op een pleintje in het dorp, waar ook een oud mannetje met 1 tand zat. Hij vroeg ons waar we vandaan kwamen en op ons antwoord reageerde hij weer met het opsommen van zoveel mogelijk Europese landen met de daarbij horende hoofdsteden. Hij had ze bijna allemaal goed, wat wij best wel knap vonden. 
We logeren in een B&B die gerund wordt door een Zwitserse en een Armeniër die de hele wereld over heeft gezworven voor hij in Panama neerstreek. We hebben hier ook de eerste (!) Nederlander tijdens ons verblijf ontmoet, met wie we aan het eind van de dag wat ervaringen hebben uitgewisseld. Daarvoor hebben we een heerlijke wandeling over Playa Torro gemaakt, het strand dat op een paar honderd meter afstand ligt. We sloten de dag af met een maaltijd in een Italiaans restaurant in het centrum, waar goede en foute jaren 80 nummers werden gedraaid en de stroom halverwege even uitviel. Maar daar kijkt niemand hier van op, dus wij ook niet.

Foto’s

2 Reacties

  1. Ethel:
    24 juli 2017
    Dus toen romantisch gedineerd met kaarslicht .
    Ik geniet van julie verhalen. Het is alsof ik een spannend cultuur en biologieboek lees op vakantie. Een Soort thriller van Freek Vonk ☺️.
    Groetjes uit Actinidias/Ardêche
  2. Martijn:
    25 juli 2017
    Er werd inderdaad direct een kaarsje aangestoken, maar die werd ook direct weer weggehaald toen de stroom het weer deed. Groeten terug!