Dag 13: apenstreken en kratermeren

De omgeving van Fort Portal is erg mooi. Het is een heuvelachtig en vruchtbaar gebied waar veel producten worden verbouwd, vooral bananen en thee. Het ligt omgeven door meerdere nationale parken, waarvan Semliki en Ruwenzori tevens de grens met Congo afbakenen. Richting het zuiden ligt Kibale NP, een tropisch woud waar veel verschillende soorten apen leven. Vandaag gingen we naar een uitloper van dit park, waar we een Jungle Swamp tour gingen doen. Onder begeleiding van een gids natuurlijk (niet Ben), want het is vrijwel nergens mogelijk om op eigen houtje op pad te gaan. Dat heeft natuurlijk het voordeel dat de gids veel uitleg kan geven en weet waar hij dieren kan vinden. Nadeel is wel dat deze tours in Oeganda nogal prijzig zijn en veel van die gidsen nogal zacht en onduidelijk praten. Het wordt een beetje genant als voor een 3e keer moet vragen wat hij bedoelt als je uitleg krijgt over een exotische plant.

De wandeling duurde 3 uur (zeer rustig tempo) en voerde ons langs de rand van een tropisch woud waar op sommige delen een permanent moeras is ontstaan. Er zouden hier veel vogels moeten zitten, maar die hebben we niet veel gezien. Wel hebben we 6 van de 8 hier levende soorten apen gezien. Het was een mooie wandeling, wel jammer dat de gids iets te nadrukkelijk probeerde ons zijn diensten voor een andere wandeling aan te bieden. Nadat we aan het einde lieten weten hier geen gebruik van te maken, heeft hij geen woord meer gezet. Je moet er in een land als Oeganda rekening mee houden dat veel mensen geld van je willen. Sommigen vragen daar heel direct om zonder er iets voor te willen doen of willen geld voor een foto die je neemt. Corruptie komt ook voor, als je bijv. geen bonnetje krijgt bij het betalen van entree bij een national park.

Na de moeraswandeling reden we door Kibale NP (waar je veel bavianen op de weg tegenkomt die voor de duvel niet bang zijn) naar een gebied waar zo’n 60 kratermeren zijn gelegen. Ook hier hadden we volgens Ben weer een gids nodig om naar een mooi uitkijkpunt te lopen. Dit keer geen vaste prijs, hetgeen in de praktijk betekent dat je 5000 of 10000 shilling moet betalen, dat is €1,25 - €2,50. In de regen zijn we naar boven gewandeld met gids Allen (die nauwelijks Engels sprak). Boven was het inmiddels droog geworden en hadden we een mooi uitzicht op 3 kratermeren, waar volgens de gids een nijlpaard in zou zitten (klonk ongeloofwaardig, maar werd later bevestigd door eigenaar van het Guest House). Met een zonnetje boven ons liepen we weer terug. De lokale boeren die we onderweg tegenkwamen riepen van alles naar onze gids. Waarschijnlijk over ons, maar we verstaan er natuurlijk niks van.

Terug bij onze accommodatie hebben we nog wat gelezen en uitgerust voordat we om 1930 weer gezamenlijk gingen eten. Martijn zat naast eigenaar Maurice, wat hem de gelegenheid gaf om wat meer over Oeganda te weten te komen. Het bleek dat de visie van Maurice niet heel erg positief is. Oegandezen krijgen teveel kinderen (bijna 6 gemiddeld) en de werkeloosheid is hoog onder jongeren.  De armoede is ook groot, maar omdat vrijwel iedereen wel toegang heeft tot internet ziet men wel de rijkdom van het Westen en realiseren veel jongeren zich dat zij dit nooit zullen hebben. Dat leidt tot frustratie en ook lusteloosheid. Veel van wat wij onderweg hebben gezien, past in dit beeld. Aan de andere kant (en dit klinkt misschien nogal egocentrisch) zou het voor het klimaat niet best zijn als iedereen hier een westerse manier van leven zou hebben. Op vakantie gaan in een land als Oeganda zet je wel aan het nadenken over dit soort zaken.