Dag 13 - de lokale Quickfit

25 juli 2017 - Pedasí, Panama

Vandaag hebben we de meeste regen tot nu toe gehad. Het begon voor het ontbijt en duurde tot circa 1430. Dat stuurde wel enigsins ons programma in de war. We wilden naar Venao aan de Zuidkust gaan voor een wandeling, een kayaktocht door mangrovegebied en het strand, maar hebben de laatste 2 onderdelen door de neerslag geschrapt. Voordat we vertrokken, kwam onze gastheer nog wel aan met een joekel van een rups die hij im de tuin had gevonden. Hij (de rups, niet onze gastheer) was zo groot als een hand en had felle kleuren, zodat hij niet snel door andere dieren wordt opgegeten. Daar moet vast ook een zeer mooie en grote vlinder uit komen.
De wandeling in Eco Venayo leidde door het regenwoud naar een waterval. Door de neerslag, gladde ondergrond en steile beklimmingen was het een zeer avontuurlijke tocht. Afgezien van een paar howler monkeys hebben we geen dieren gezien. Terug bij de auto besloten we om niet te gaan kijken of we konden kayakken, maar direct terug naar Pedasi te gaan. Het eerste deel van die weg was nogal slecht, met veel gaten in het wegdek. Ondanks voorzichtige rijden heeft dat er toch voor gezorgd dat we bij aankomst een lekke band hadden. Gelukkig was er in het dorp een monteur. De aanblik bij aankomst boodt niet veel hoop (slordige stapels oude banden en een man die onderuitgezakt in een stoel zat te praten met een oude vrouw), maar zijn apparatuur bleek professioneel genoeg en hij had het kleine gaatje binnen een kwartier vakkundig gedicht. Kosten: 4 dollar. Uit blijdschap heb ik hem 25% fooi gegeven .
Na wat boodschappen te hebben gedaan, zijn we nog even naar het strand gereden. In de nabijheid van 4 jongens die vanaf de rotsen met lijnen in de hand vis probeerden te vangen, hebben de meiden zich nog een laatste maal in de branding vemaakt. Daarna zijn we naar de volgende Italiaan gereden voor de avondmaaltijd. Tijdens de maaltijd werden we zeer enthousiast begroet door een man die met zijn familie aan een ander tafeltje zat. Pedasi is een relaxed dorp met veel aantrekkingskracht op artiesten en andere vrije geesten, en dat gold ook voor deze rastaman. Na veelvuldig handen schudden, vragen naar onze namen en een filmpje lagen zien van de tours die hij organiseert en zijn kunsten als (zo benadrukte hij veelvuldig) professioneel surfer, konden we verder met onze maaltijd. Toch wel leuk, zo'n ontmoeting. 
Na vandaag zitten we al op de helft van onze vakantie. Het gaat veel te snel!

1 Reactie

  1. Ethel:
    26 juli 2017
    Hopelijk kunnen jullie de gemiste tripjes nog overdoen binnenkort!