Dag 23 - Een bijzondere verjaardag

Er is er één jarig hoera, hoera, dan kun je wel zien, dat is ...Eline! Onze lieve oudste idochter werd vandaag 13 jaar. Op haar verjaardag zijn we vrijwel altijd in het buitenland op vakantie. Welke 13-jarige kan zeggen dat ze haar verjaardag al in Canada, Indonesië en in Panama heeft gevierd? Met een bescheiden kadootje (het echte kado de IPhone7 ligt thuis, die meenemen vonden papa en mama geen goed idee) en een slinger in de kamer maakten we haar wakker.
Op de laatste dag in Bocas del Toro gingen we met een bootje naar Isla Bastomentos, waar we een wandeling met gids hadden gereserveerd. Op dit eiland wonen veel nazaten van Jamaicanen die door Chiquita waren aangetrokken voor het werken op de vroegere bananenplantages. Dat werk is nu verplaatst naar het vasteland, maar de reggae-sfeer heerst nog steeds op Bastimentos, waar de mensen ook een eigen taal spreken die meer op Engels dan op Spaans lijkt.
Onze gids vandaag luisterde naar de naam Tom Pellegrum, een frisse Hollandsche jongeman die na zijn bedrijfskundige studie in Nederland tot de conclusie kwam dat het geijkte pad in het bedrijfsleven hem niet gelukkig zou maken. Hij woont sinds 2 jaar in Panama waar hij verschillende tours organiseeert en samen met een partner probeert een muziekcafé over te nemen. Tom nam ons mee voor een wandeling over het eiland. Met een brandende zon was het bloedheet vandaag, waardoor het zweet in straaltjes van ons afliep. De wandeling ging door prachtige valleien en bos, waarbij het de kunst was om niet in de modder te blijven steken. Wij hebben hier alleen nog maar goed weer gehad, maar de afgelopen maanden is er veel neerslag gevallen. Ondertussen vertelde Tom over de historie van het eiland en de verschillende vruchten die we tegen kwamen: bananen (gele en rode), ananas, citroenen, limoenen zo groot als kokosnoten; maar ook een aantal minder onbekende vruchten die bij ons niet te koop zijn. Een paar hebben we kunnen proeven. Er was 1 fruitsoort waar we alleen aan hebben geroken. Die stonk enorm naar blauwaderkaas en wordt veel gebruikt om kwalen mee te helpen bestrijden. Tom vertelde ook veel over hoe hij zelf is geintegreerd in de lokale gemeenschap. Erg interessant om meer te weten te komen over de keuzes die hij heeft gemaakt en hoe het leven hier hem verder heeft gevormd.
We hadden verwacht dat we tijdens deze wandeling nog meer wildlife zouden tegenkomen, maar dat bleek niet het geval. Vooral de piepkleine rode kikkers die alleen op dit eiland voorkomen stonden hoog op onze verlanglijst, maar helaas. Desondanks was het weer een prachtige wandeling en na ruim 3 uur kwamen we, moe en doorweekt van zweet, aan op het strand aan de andere kant van het eiland. Wel een mooi moment, want daar kwam onze gids zijn zakenpartner (ook een jonge gast) tegen die hem vertelde dat de deal met het muziekcafé rond was. Na wat gedronken te hebben liepen we in 10 minuten naar de aanlegsteiger. Onderweg zagen we nog een kleine kaaiman in een poel en bij de steiger nog een mooie kwal in het water. 
Terug op ons 'eigen' eiland zijn we nog een uurtje naar het strand geweest en zagen we bij ons huisje (yes!) een stel apen door de bomen gaan. Daarna mocht Eline kiezen waar we gingen eten en haar keuze viel op Skully's, de strandtent vlak bij onze accommodatie. Daar hebben we met z'n vieren een hamburger met frietjes gegeten, hebben de meiden nog even kunnen zwemmen en hebben we de avond afgesloten met een spelletje Gooische Koeien. Heerlijk!