26 juli dag 4 Tangkahan: verse ananas in de jungle

Om 9:30 stonden we klaar voor een echte tocht door de jungle. Voor wilde dieren hoeven we trouwens niet ver weg, want nadat we gisteren al een spin van circa 12 cm hebben ontdekt, zagen we vanmorgen onder het afdak van het restaurant een groene gifslang (moonsnake). Prachtig, maar zeer gevaarlijk.
Kanu was onze gids voor de trektocht. Nadat we de rivier waren overgestoken en ons van top tot teen hadden ingesmeerd met Deet (zelfs op onze sokken en schoenen ivm bloedzuigers!) moesten we meteen stevig klimmen door het dichte woud. Kanu vertelde ons over de planten en kruiden die we tegen kwamen, zoals rotan en eucalyptus. Zwetend maar volop genietend baanden we ons een weg door de tropen. Plotseling verhoogde Kanu het tempo en gebaarde ons hem te volgen. 100 meter verder wees hij omhoog, waar we in de bomen een Orang-Oetan zag zitten! Geweldig om dit mee te maken! Onverstoorbaar zat het beest vruchten te eten zonder ons een blik waardig te keuren. Vooral Senna was door het dolle heen. Het grappige was dat we de mensaap konden ruiken, dezelfde geur als in de dierentuin.
In het restant van de tocht kwamen we nog een schildpad tegen en hielden we een pauze bij een beekje waar de gids verse ananas voor ons maakte. Met een kapmes, zo hoort dat in de jungle. Terug bij de rivier hebben we ook nog van de Doerian geproefd, een stekelige vrucht die onsmakelijk ruikt en er ook zo uitziet, maar toch wel lekker blijkt te zijn. Bij die rivier was het ondertussen behoorlijk druk met Sumatranen die het einde van het Suikerfeest vierden. Iedereen is trouwens erg vriendelijk en zeer geinteresseerd. Wildvreemden willen met Eline en Senna op de foto, waarschijnlijk vanwege hun lange blonde haar. Bij thuiskomst bleek Rachel bij haar enkel toch een wondje van een bloedzuiger te hebben, het beest was dwars door sok gegaan!
Na ons avontuur in de jungle zijn we 's middags bij ons huisje gebleven, terwijl het buiten regende. Aan het einde van de middag op verzoek van de meiden nog even naar de rivier, daarna weer in het restaurant gegeten. We zijn er inmiddels wel achter dat vooral de locale gerechten goed smaken, de rest is niet zo bijzonder.