31 juli dag 9 Yogjakarta: selfiesticks op heilige grond

De wekker ging vanmorgen al om 3 uur (wat nou vakantie!) en een half uur later zaten we al in een taxi op weg naar het vliegveld. Met 4 witte boterhammen met hagelslag in een zakje die we als ontbijt hadden meegekregen. Gek genoeg waren we niet eens de enigen op straat, want sommige stalletjes waren al open. Binnen 3 kwartier waren we op het vliegveld van Medan, waar we om 6 uur opstegen. Ontbijt hadden we bij het boeken van de vlucht aangevinkt, maar het viel me toch wat zwaar om voor 7 uur al aan de pittige kipsate te zitten ☺️. 
Om 8:45 landen we in Yogjakarta. Daar werden we opgewacht door Tanto. Hij zal ons de komende week vervoeren tijdens onze reis op Java. Eerste stop was de Prambanan, een reeks Hindoeistische tempels. Deze indrukwekkende gebouwen zijn al diverse malen verwoest en weer opgebouwd, voor het laatst in 2006 door een aardbeving. De tempels waren mooi, maar (waarschijnlijk) door het warme weer, de vermoeidheid en het grote aantal toeristen maakte het minder indruk dan hetgeen we al gezien hebben. Wel weer grappig dat we met het hele gezin op de foto moesten met een stel bijzonder assertieve, gesluierde Indonesische vrouwen die ons ook als attractie zagen. 
Om 12:15 stapten we weer in het busje en gingen we op weg naar ons hotel. Onderweg hebben we nog wat fruit (watermeloen, dadels, bananen en mango) gekocht en stopten we bij een atelier waar een stel mannen sieraden van zilverdraad maakten. Leuk om te zien, maar we hebben niets gekocht.
Het Manohara hotel ligt binnen de muren van de Borobudur en daarmee heb je onbeperkt toegang tot dit boeddhistische meesterwerk. Terwijl de meiden in hun hotelkamer ontspanden bij een film, gingen Rachel en ik nog even naar de Borobudur. En hoewel het ook daar erg druk was en het de meeste bezoekers meer om zichzelf te doen leek dan om het bouwwerk, lukte het ons toch om een aantal hoeken met stoepa's (koepels met daarin een boeddhabeeld) te vinden waar geen toeristen in de buurt waren. En toen was het met een mooi uitzicht en een dalende zon toch echt genieten.
Nadat we de meiden weer hadden opgepikt hebben we in het restaurant gegeten en een spelletje Pesten gedaan. Daarna hebben we in de video room een Nederlands ingesproken film van een half uur bekeken over de betekenis van de Borobudur. Erg interessant, ondanks het feit dat de video uit de jaren '80 dateerde. Vervolgens snel ons mandje in. Lekkerste bedden tot nu toe!