3 augustus dag 12 Mount Bromo: met een open jeep door het stof

Na een prima nacht in het hotel (we slapen afwisselend in familiekamers of 2 aparte hotelkamers) vertrokken we om 9 uur met het busje uit Malang. Na een uur arriveerden we in Tumpang. Daar stapten we over in een aftandse oude open Jeep die ons naar de Bromo zou brengen. Onze 'eigen' chauffeur reed alvast met onze bagage naar het volgende hostel.
Het begon was niet al te veelbelovend. Nadat we even waren gestopt om mondkapjes te kopen tegen het stof, bleek de Jeep niet meer te willen starten. Na wat gepruts onder de motorkap startte het oude beestje gelukkig weer, een tafereel dat zich onderweg nog een aantal malen zou herhalen.
Onderweg naar de Bromo stopten we nog om een wandeling naar een mooie waterval te maken. Terwijl we de trip vervolgden kwamen we steeds hoger in de bergen en werd het wegdek steeds slechter. Uiteindelijk kwamen we in een soort vallei terecht die uitmondde in een grote zandvlakte. Her en der zag je grote stofwolken waar andere terreinwagens of crossmotoren reden. We stopten bij een Hindu tempel waar 4 mannen met paarden direct naar onze auto snelden, in de hoop dat we het pad naar de krater per paard wilden afleggen. Maar helaas voor hen, wij wandelen liever.
Het landschap rondom de Bromo (2400 meter hoog) en de Mount Batok ( een andere berg met wat meer begroeiing) is grillig, grijs en onaards mooi. Vroegere lavastromen hebben hun sporen achtergelaten en het opwaaiende zandstof nestelt zich in je kleding en poriën. Uiteindelijk kwamen we bij een trap van 241 treden uit die ons naar de rand van de krater bracht. Deze vulkaan is nog steeds actief en stoot een continue stroom van zwavelrook uit. In de steile krater zagen we een man riskant werk verrichten door de bij elkaar gebonden bloemen te verzamelen die bezoekers als offer in de vulkaan gooien. Waarschijnlijk kan hij deze weer opnieuw verkopen.
Na van het geweldige uitzicht te hebben genoten en de terugweg te hebben gelopen, kwamen we weer bij de Jeep uit. We waren voorbereid op weer een flinke tocht over hobbelige wegen, maar ons hostel bleek vlakbij te zijn. Gelukkig inclusief douche met warm water, zodat we het stof van ons af konden boenen en fris en fruitig de avondmaaltijd in Café Lava konden nuttigen. Het bleek best druk te zijn, iedereen komt hier om voor dag en dauw naar het uitkijkpunt te rijden om de zonsopgang boven de Bromo te aanschouwen. Dat gaan wij morgen dus ook doen.