4 augustus dag 13 van Bromo naar Kalibaru: betoverd door de zon

De zaken waar je op vakantie het meest naar uitkijkt, vallen door de hooggespannen verwachtingen soms tegen. Dat ging vandaag niet op; de zonsopgang boven de Bromo was vooraf als één van de hoogtepunten aangekruist, en dat bleek volkomen terecht. Wat deze dag natuurlijk extra bijzonder maakte, was dat Eline jarig was!
Om 3:30 vertrokken we in een (dit keer dichte) terreinwagen in kolonne naar het uitkijkpunt, een ritje van ongeveer een half uur. Samen met een paar honderd andere toeristen verzamelden we daar in het donker op een platform op ruim 2700 meter hoogte. We waren vooraf gewaarschuwd dat het erg koud kon zijn, dus we hadden ons goed aangekleed. Na een uur wachten (waarbij de vraag naar boven kwam waarom we niet wat later hadden kunnen vertrekken) begon het links van ons langzaam licht te worden. Een prachtige zonsopgang ontvouwde zich voor onze ogen. In de verte zagen we een vulkaan (waarschijnlijk de beruchte Mount Raung) roken in een rood-geel-oranje gekleurde lucht. Toen de zon eenmaal volledig zichtbaar was, zagen we tegen een vrijwel heldere lucht het prachtige panorama van de Bromo (2392 m), Batok (2400 m) en de Semeru (3676 m) voor ons. Vreemd genoeg was een deel van de toeristen toen al weer vertrokken, dus we konden vooraan bij het hek ongestoord genieten van het adembenemende uitzicht en naar hartelust foto's nemen. Voor Eline was het heel bijzonder om haar elfde verjaardag op deze manier te kunnen vieren.
Rond 6:15 liepen we terug naar de auto, die ons terug bij Cafe Lava bracht. Nog nagenietend hebben we daar het ontbijt genuttigd, waarna we om 8:30 met het busje vertrokken. Voor de goede orde: toen waren we inmiddels al 5 uur wakker...
In circa 6 uur reden we naar Kalibaru, waar we onze laatste 2 overnachtingen op Java zullen doorbrengen. Onderweg wilden we lunchen in een restaurant. Eigenlijk vinden we het leuker om zelf wat eten te kopen in een minimarket en dit in de buitenlucht te nuttigen, maar we vonden het wat lullig voor de chauffeur als hij steeds zonder ons naar binnen moet. Daar kregen we spijt van, want de helft van onze bestelling werd pas bezorgd toen we al 3 kwartier hadden zitten wachten en alle gasten die na ons binnen waren gekomen al lang en breed aan het eten waren. Daar hebben we voor bedankt, dan maar zelf wat crackers naar binnen werken.
Onze chauffeur had ons aangeraden in Kalibaru nog een plantage te bezoeken. Het was wel interessant om van een Indonesische vrouw die Nederlands sprak een rondleiding te krijgen en te zien hoe o.a. koffiebonen, cacao, kaneel, nootmuskaat en rijst groeit. Het was voor locale begrippen echter wat aan de prijzige kant en bovendien was het nogal een grote groep (afgezien van ons alleen georganiseerde gezelschappen), waardoor het niet helemaal meeviel. We kregen wel nog wat lekkernijen bij de thee en het hele gezelschap heeft voor Eline gezongen.
We eindigden de dag in Rumah Senang guest house, eigendom van 2 gepensioneerde Nederlanders (Pieter en Wil) uit Zuidland. Samen met hen hebben we nasi goreng met sate ayam genuttigd en gezellig zitten praten over deze omgeving, de Javanen en onze reiservaringen. Erg leuk! Voor het eerst in de vakantie hebben we een glas wijn gedronken, want dat was tot op heden nergens te koop. Proost, op de verjaardig van Eline! Hopelijk kan ze morgen wel gebruik maken van het zwembad, want vandaag was het buiten gebruik vanwege de vele asdeeltjes die neerdwarrelen door de activiteit van Mount Raung.