9 augustus dag 18 naar Lovina: afzetten en afdingen

Op Bali zijn de afstanden tussen de verschillende verblijfplaatsen een stuk korter dan op Java, vandaar dat we ervoor hebben gekozen om vanmorgen pas om 10 uur te vertrekken. Het verblijf in het mooie en kleinschalige complex (10 huisjes) in Pemuteran is ons goed bevallen.  
De route naar Lovina voert langs de noordkust en is zonder tussenstops ongeveer 1,5 uur, maar we hadden ervoor gekozen om op een paar plekken even de benen te strekken. Onderweg zien we inmiddels steeds meer Indonesische vlaggen en andere versieringen en lopen er regelmatig groepen marcherende, zingende kinderen op straat. Dit alles als voorbereiding op de grootse viering van 70 jaar onafhankelijkheid op 17 augustus. Voor Nederland toch ook wel een beetje een speciale dag, want sinds die dag in 1945 bestaat Nederlands-Indië niet meer.
De route vandaag voerde ons langs 2 tempels. De eerste was een Hindu-tempel waar net een groep gelovigen een offer (o.a. voedsel en geld) kwam brengen. Bij de ingang kregen we allemaal een Sarong om en een stok mee om de in grote getalen aanwezige apen op afstand te houden. De 2e tempel was Boeddhistisch en wat ruimer van opzet. Persoonlijk kan zo'n tempel me niet erg lang boeien, en het was daarom ook goed dat we tussendoor de warmwaterbronnen van Air Panas in Banjar konden bezoeken. Dit zijn 3 baden die gevoed worden via een natuurlijke bron met aangenaam warm water, gelegen in een prachtige omgeving. Hier hebben we heerlijk een uurtje gedobberd en onze lunch genuttigd.
Om 14 uur waren we in Lovina, een verzameling kleine dorpjes dat vooral bekend staat om de dolfijnen die hier in de vroege ochtend voor de kust te zien zijn. In het hotel hebben de meiden het zwembad verkend en zijn we voor het avondeten nog even naar het strand gelopen om was souvenirs aan te schaffen. Het is wel weer even wennen aan het fenomeen 'afdingen'. Waar we vanmiddag nog (veel) te veel hebben betaald voor een paar kleden, is het vanavond wel gelukt om de lokale middenstand de duimschroeven aan te draaien. Vooral Senna vond dit spel maar niets, maar het hoort er nou eenmaal bij. Daarna hebben we pizza gegeten bij een tentje waar halverwege de stroom uitviel en waar we de rest van de maaltijd (heel romantisch) bij kaarslicht hebben gezeten. Ook dat hoort bij een land als Indonesië!