Dag 15 - De overtreffende trap

Bestaat er een overtreffende trap van 'paradijselijk'?

Vandaag was een bijzondere dag. We werden wakker met zon, waardoor we het ontbijt op het terras met een prachtig uitzicht op de baai konden nuttigen. Daarna zijn we naar Boca Chica gereden en hebben we (via een lokale tolk die goed Engels sprak) een visser gevraagd of hij ons tegen betaling naar een mooie snorkelplek kon brengen en ons onderweg als het even kon ook nog langs een passerende walvis kon loodsen. Na enig onderhandelen werden we het eens over de prijs en stapten we in (terwijl een andere visser die vangst van die ochtend ter plekke stond schoon te maken). En zo begin onze tocht door het Parque Nacional Marino Golfo de Chiriqui, een beschermd gebied van talloze groene eilanden die omgeven zijn met visrijk oceaanwater. Schitterend om daar te mogen varen. Na een half uur waren we bijna bij onze bestemming (Isla Bolanos), toen onze schipper een bultrugwalvis in de verte zag. Het bleek een moeder en jong te zijn! Vol adrenaline hebben we ruim een kwartier met de boot in de nabijheid van deze reuzen vertoeft. Geregeld kwam er een imposante rug naar boven, gevolgd door het een ademteug die een mist van waterdamp lanceerde. Het jong week niet van de zijde van zijn moeder. Zeer indrukwekkend!
Na afscheid van de bultruggen te hebben genomen, meerden we aan bij ons eiland: een droomeiland met wit strand, blauw water en palmen. Zo uit een reisgids gekopieerd en helemaal voor ons zelf. Het eerste half uur hebben we alleen maar met open mond rondgelopen en foto's gemaakt. Daarna lekker snorkelen. Het koraal was iets mooier dan bij Pedasi, maar daar was de variëteit aan vissen net weer wat groter. Toch blijft het bijzonder. Na 2,5 uur op het eiland te hebben doorgebracht, voeren we weer terug. Onderweg zagen we in de verte nog een walvis. Die komen hier jaarlijks vanuit de (koudere) zuidelijke wateren om  in de buurt van de Pacific Coast van Panama te paren en te jongen.
Aan het eind van de middag zijn we (uitgezonderd Eline) nog met onze gastvrouw Ida naar het dorp gereden om alvast kennis te maken met de Amerikaanse vrouw met wie we morgen een kayaktocht door de mangroven willen gaan maken. Zoals we inmiddels van Ida gewend zijn, vertelde ze in detail over alle buren in de omgeving, de bomen die ze wel/niet in haar eigen tuin wil hebben, de prijs van spruiten en andere groenten in Panama en nog een hele hoop andere zaken. 
Als diner hebben we een pasta carbonara met tonijn en een tomatensalade gemaakt (mét verse basilicum). Daarna: nagenieten...