Dag 3: prachtige wandeling naar Wanale Cliff

Na een redelijk goede nacht werden we uitgerust wakker. Geen reisdag vandaag. Op internet hadden we zelf informatie opgezocht over een wandeling naar Wanale Cliff die de moeite waard zou moeten zijn. Onze chauffeur kende het niet, maar na een paar telefoontjes had hij iemand uit de local community gevonden die ons als gids wilde begeleiden. Haar naam was Eva en op basis van  onze eerste indruk (geen wandelkleding en -schoenen) leek het een eenvoudige tocht te worden. Na een half uur met de auto over een hobbelige weg kwamen we aan op een plek met een paar huizen, vanwaar we de beklimming startten. Het bleek een pittige, maar prachtige wandeling te zijn. Tussen bananenbomen en eenvoudige huisjes met volle waslijnen klommen we naar boven, met een hoge waterval op de achtergrond. Onderweg werden we regelmatig ingehaald door Oegandezen, sommigen met bananentrossen of andere bepakking op het hoofd. Zij bleken naar een nederzetting boven op de berg te lopen. Nu beschouwen we ons zelf als geoefende lopers, maar in vergelijking met deze berggeiten die op slippers of blote voeten over de modderige rotsen naar boven snelden, stelden wij niets voor. Nieuwsgierige kinderen liepen met ons mee, terwijl wij genoten van deze schitterende klim, het uitzicht en het contact met de lokale bevolking. Na 1,5 uur klimmen waren we boven bij de waterval. Je merkt gelijk dat hier niet zo vaak toeristen komen, want een groepje jongeren liep een stukje met ons mee, zonder dat duidelijk was waarom ze dat deden. Het voelt dan wel vertrouwd om een gids bij je te hebben, want vrijwel iedereen loopt hier rond met een kapmes waar een gemiddelde slager in Nederland jaloers op is. 

Na een welverdiende rustpauze en wat meegebrachte (oude) broodjes gingen we weer terug. De afdaling was niet zonder gevaar, want door de regen van gisteren was het behoorlijk glibberig geworden. Maar het lukte ons om zonder kleerscheuren weer beneden te komen. Terug bij de auto werden we onthaald door een groep kinderen die graag met ons op de foto wilde. Zwaaiend namen we afscheid en reden we terug naar het hotel. Daar genoten we nog lang na bij het zwembad. Aangezien er buiten het hotel ook nauwelijks eetgelegenheden zijn, hebben we daar ook het avondeten besteld (pizza, frietjes en kip massala). Wat een heerlijke dag!