Dag 8 - Paradijsvogels

20 juli 2017 - Gamboa, Panama

Wat. Een. Weelde. Deze bijzondere reis met het gezin te kunnen maken, is pure luxe. De flora en fauna van dit land zijn zo mooi, iedereen zou dit met eigen ogen moeten kunnen zien en zich realiseren dat we voorzichtig met de aarde moeten omgaan. Dat wilde ik maar even gezegd hebben.
Vanmorgen stond de uitgestelde jungletocht met gids op het programma. Om 6:45 stapten we in het busje dat ons naar de Pipeline Road bracht, een pad van 17 km dat in vroeger tijden door de Amerikanen werd gebruikt om soldaten te trainen voor de 2e wereldoorlog. Waarom ze dat hier deden, is ons niet helemaal duidelijk, maar de gids zei dat het zo was en gidsen hebben (bijna) altijd gelijk. We hebben 3 uur gewandeld (niet de volledige route) door een volledig windstil woud en wat betreft de edele kunst van het dieren spotten zijn we weer goed aan ons trekken gekomen. Het begon met een paar howler monkeys, die werkelijk een enorm luidruchtig gebrul kunnen opzetten dat eerder doet denken aan een kudde leeuwen met ADHD dan een paar schattige aapjes. Daarna zagen we ook een luiaard, die ons al krabbend en etend ondersteboven hangend aanschouwde. Verder hebben we een aantal schitterende volgels gezien, waaronder de 3 soorten toekans die dit land rijk is. Panama staat bekend als een paradijs voor vogelaars, maar ook als leek is het genieten van de bonte pracht en geluiden van deze gevederde vrienden. Ook bij ons hotel hebben we vandaag een paar prachtige exemplaren kunnen fotograferen.
Aangezien het in tegenstelling tot gisteren zonnig weer was, zijn we na terugkeer direct naar het zwembad gegaan. Martijn heeft zijn best gedaan om net zo rood te worden als een van de exotische volgels van vandaag en dat is hem aardig gelukt.Het leuke is dat je zelfs vanuit het zwembad nog zicht hebt op wilde dieren, zoals vandaag bijvoorbeeld een paar flinke leguanen, die overigens wel tegen de zon kunnen. Aan het eind van de middag hebben we nog een laatste wandeling door het bos gemaakt - om het af te leren, zoals we vroeger thuis zeiden. Daarna voor de laatste keer in het hotel gegeten. Dat is het enige nadeel van deze locatie: je bent verplicht gebruik te maken van het dure restaurant, want in de wijde omgeving zijn er geen andere restaurants aanwezig en we hebben geen eigen keukentje. Morgen nemen we afscheid en reizen we verder richting het westen.

Foto’s